ေမလ ၁၄၊ ၂၀၁၃
M-Media
သတင္း – ဆူးထက္
ဆရာေတာ္ အရွင္၀ိစိတၱာလကၤာရ (ေရႊစြန္းေခ်ာင္း ဆရာေတာ္) ေရးသားေသာ ssential Volume (1) No (41) ဂ်ာနယ္ပါ ေဆာင္းပါး ကို ေကာက္ႏွဳတ္ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။
“ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔က ထိုသို႔ ေဟာေတာ္မူၾကေသာ္လည္း အခ်ဳိ႕ေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔သည္ ထိုေဟာၾကားခ်က္ကို ဂရုမစိုက္။ မေကာင္းတာေတြ အကုန္လုပ္ၾက၏။ ေကာင္းတာေတြ ဘာတစ္ခုမွမလုပ္။ စိတ္ဓာတ္ကလည္း ညစ္ပတ္စုတ္ပဲ့ ေအာက္တန္းက်ေနလိုက္ေသး၏။ ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားကို နားမေထာင္ဘဲ ကိုယ္ထင္ရာ ကိုယ္လုပ္ျခင္းသည္ ျမတ္စြာ ဘုရားကို ေတာ္လွန္ ပုန္ကန္မူပင္ျဖစ္သည္။ ထိုအမွဳသည္ျမတ္စြာ ဘုရား၌ တာ၀န္မရွိ။ ေတာ္လွန္ ပုန္ကန္သူတို႔၌သာ တာ၀န္ရွိ၏။
၁။ ေျခလွမ္း ၇-လွမ္းအတူတူသြားဖူးလွ်င္ (မိတၱ) မိတ္ေဆြ။
၂။ ၁၂ -ရက္အတူသြား အတူေနဖူးလွ်င္ (သဟာယ) သူငယ္ခ်င္း။
၃။ ၁-လ၊ ၁-လခြဲ အတူေနဖူးလွ်င္ (ဥာတိ) ေဆြမ်ဳိး
၄။ ထို႔ထက္ၾကာမူ (အတၱသမ) ကိုယ္ႏွင့္ ထပ္တူႏွစ္ကိုယ့္ တစ္စိတ္ပုဂၢိဳလ္
( ဇာတက ပါဠိ၊ ဧကက နိပါတ္၊ ကာဠက႑ိဇာတ္)
ကြ်ႏ္ုပ္တို႔သည္ ထိုစကားကိုလည္း နားမေထာင္ၾက။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔သည္ ထိုစကားကိုလည္း နားမေထာင္ၾက။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔သည္ မိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္း၊ ေဆြမ်ဳိး၊ ကိုယ္ႏွင့္ ထပ္တူဆိုတာေတြကို စိတ္မ၀င္စား။ ေကာလာဟလေတြကိုသာ စိတ္၀င္စားၿပီး တစ္ဖက္ႏွင့္ တစ္ဖက္ေဆာ္ၾက၏။
စဥ္းစားမလားေသမလားဟုေမးလွ်င္ မစဥ္းစားဘူးေသမယ္ဆိုေသာ လူစားေတြကမ်ားသည္ ဟုထည့္သြင္းေရးသားထားသည္။
အစၥလာမ္တို႔အတြက္ အျမတ္ထားလိုက္နာက်င့္သုံးၾကရေသာ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္၌ ေအာက္ပါအတိုင္းမိန္႔ဆိုထားခ်က္မ်ားရွိ၏။
က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္သည္ အစ-မွ-အဆုံးတိုင္ ကရုဏာ ခ်ည္းသာတည္း။ (က်မ္းအဖြင့္)
အၾကင္သူသည္ လူအမ်ားအေပၚ၀ယ္ သနားၾကင္နာမွဳကင္းမဲ့၏။ ထိုသူအား အလႅာဟ္ရွင္ျမတ္လည္း သနားၾကင္နာေတာ္မူမည္မဟုတ္။
(ပထမတြဲ- စာမ်က္ႏွာ ၂၂)
အၾကင္သူတစ္ေယာက္သည္ အလၻာဟ္ရွင္ျမတ္အား ယုံၾကည္၏။ ဆြလာတ္ျပဳ၏။ သို႔ရာတြင္ သတၱ၀ါမ်ားအားမကူညီမရိုင္းပင္း မေပးလွဴ မေကြ်းေမြးပါလွ်င္ ထိုသူသည္ သူေတာ္စင္ အစစ္အမွန္ ျဖစ္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေခ်။ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္၏ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ
ပါဒမ်ားတြင္ အလွဴဒါန၏ အက်ဳိးကို ေဖာ္ျပထားသည္။
(ပထမတြဲ- စာမ်က္ႏွာ- ၉)
ထိုကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္၏ သြန္သင္ဆုံးမခ်က္မ်ားသည္ မေကာင္းပါသေလာ။ ေကာင္းသည္သာ ျဖစ္၏။ အစၥလာမ္အစစ္သည္ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္ႏွင့္ အညီ ေနထိုင္က်င့္သုံးရန္ တာ၀န္ရွိ၏။ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္က အစအဆုံး ကရုဏာကင္းေသာ အလုပ္မ်ားကို လုပ္သည္ဟု ဆိုလွ်င္
သဘာ၀မက်။ ထိုသူမ်ားသည္လည္း အလႅာရွင္ျမတ္ကို ေတာ္လွန္ပုန္ကန္သူမ်ား ျဖစ္၏။ ထိုသူမ်ားကို အလႅာရွင္ျမတ္က သနားမည္ မဟုတ္ ဟုထည့္သြင္းေရးသားထားသည္။
အစၥလာမ္ဘာသာသည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အထူးလိုလားေသာ ဘာသာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း အခ်ဳိ႕ေသာ အစြန္းေရာက္ၿပီးသေဘာထား တင္းမာသူမ်ားက မိမိတို႔ဘာသာတရား သိကၡာက်ေစမည့္ အလုပ္ေနၾကေလ၏။ ထပ္ေျပာမည္။ ထိုသူမ်ားသည္ အလႅာဟ္ရွင္ျမတ္ႏွင့္
က်မ္းေတာ္ျမတ္ ကုရ္အာန္ကို ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ေသာ အစၥလာမ္ အေယာင္ေဆာင္ လူယုတ္မာမ်ား ျဖစ္ၾက၏။
ဤသို႔ျဖင့္ ျမတ္ဗုဒၶကို ေတာ္လွန္ပုန္ကန္သူမ်ားႏွင့္ အလႅာရွင္ျမတ္ကိုေတာ္လွန္ပုန္ကန္သူမ်ား ပဋိပကၡျဖစ္ၾကသည္။ လူခ်င္းျဖစ္ေသာ ပဋိပကၡ၌ ဘယ္ဘုရားကမွ ၀င္၍ေျမွာက္ေပးေတာ္မူျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ ထို႕ေၾကာင့္ ဘာသာေရး ပဋိပကၡဟု မေခၚသင့္ မေခၚထိုက္။ ႏိုင္ငံေတာ္
သမၼတဦးသိန္းစိန္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဒါဟာသာမန္ ပုဂၢလိက အျငင္းပြားမူ သာမန္မွဳခင္း တစ္ခုဟု ဆိုထားေပ၏။ ဘယ့္ႏွယ့္ေၾကာင့္ အမွဳၾကီးေအာင္ ဘာသာတရားကို ဆြဲထည့္ၿပီး ဘာသာေရးပဋိပကၡဆိုခ်င္ၾကပါသနည္း။ ဘာသာတရားေတြကို သိကၡာမခ်ၾကပါႏွင့္ ဟုေျပာခ်င္သည္။
ဆက္လက္၍ ပဋိပကၡမ်ား ျဖစ္ပြားပါလွ်င္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူအတြက္ အက်ဳိးမဲ့ရန္ အေၾကာင္းသာ ရွိ၏။ ေခြးေဟာင္တိုင္းထ ၾကည့္သူကဲ့သို႔ ေကာလဟလေတြကို ယုံၿပီး လူလူခ်င္းေဆာ္ၾကပါလွ်င္ ေလာက၌ လူဟူ၍ ၾကည့္စရာ က်န္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေခ်။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔
ေသာက္က်င့္ေတြကို ျပင္ၾကဖို႔ လိုၿပီ။ ဤေဆာင္းပါးကို ျမတ္ဗုဒၶ၏ စကားတစ္ခြန္းႏွင့္ အဆုံးသတ္လိုက္သည္။
ကလေဟာ ၀ိနာသမူလေမ၀ ေဟာတိ။
ခိုက္ရန္ ေဒါသျဖစ္ျခင္းသည္ ပ်က္စီးျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္၏ ၀ိ၀ါဒေကေသာ တိၱဘာေ၀ါနာမ နတၱိ။
အခ်င္းခ်င္း အညီညႊတ္ေသာ ေနရာ၌ စိတ္ခ်မ္းသာစရရာမရွိ။
( ဆင္းရဲ ကင္းကြာ ခ်မ္းသာၾကပါေစ) ဟု ထည့္သြင္းေရးသားသည္မ်ားကို ေကာက္ႏွဳတ္ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။
